مهران رجبی: فصل دوم «وضعیت زرد» از ماه مبارک رمضان روی آنتن می‌رود/ شیرین‌ترین اتفاق سال گذشته دسترسی مردم به واکسن کرونا بود/ از راه بازیگری زندگی‌ام می چرخد!
تاریخ انتشار: ۱۰ فروردین ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۴۶۷۵۱۱۳
مهران رجبی بازیگر طناز سینما و تلویزیون که با مجموعه تلویزیونی«بچه‌های مدرسه همت» شناخته شد و با بازی در فیلم سینمایی «کودک و سرباز» کاندیدای جایزه جشنواره فجر شد به تازگی در مجموعه «وضعیت زرد» ایفای نقش کرده است که با او به واسطه روز های پایانی سال و نزدیک شدن به بهار 1401 گپ و گفتی زدیم تا از حال و احوال این روز ها و برنامه حرفه ای اش در سال جدید بشنویم.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
مهران رجبی بازیگر سینما و تلویزیون اولین حضور در جلوی دوربین را در سال 1376 در مجموعه تلویزیونی «بچه‌های مدرسه همت» تجربه کرد او که فارغ‌التحصیل دوره کارشناسی رشته گرافیک از دانشگاه تهران و کارشناسی ارشد گرافیک در دانشگاه تربیت مدرس است در سال 1378 با بازی در فیلم سینمایی «کودک و سرباز» به کارگردانی رضا میرکریمی نخستین کار سینمایی را در کارنامه‌اش ثبت کرد. نقش ستوده شده او در این فیلم، کاندیدای جایزه جشنواره فجر شد.
رجبی با فیلم بعدی به نام «زیر نور ماه» که در آن ایفاگر نقش یک روحانی رئیس حوزه بود مورد توجه همگان و به خصوص منتقدان قرار گرفت که همین نقش باعث شد به او پیشنهاد بازی در «خانه‌ای روی آب» و «از کنار هم می‌گذریم» داده شود.
مهران رجبی که در کارنامه هنری اش آثاری چون «کاتیوشا»، «ما خیلی باحالیم»، «رسوایی 2»، «آقای الف»، «پرده نشین»، «معراجی ها»، «گذر از رنج ها»، «از یاد رفته» و.... دیده می شود در گفت و گویی نوروزی با خبرنگار سرویس فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا در خصوص اینکه سال گذشته را چگونه پشت سر گذاشته است و چه برنامه هایی در دست داشت گفت: در سال 1400 مشغول ساخت و بازی در فصل دوم سریال «وضعیت زرد» به کارگردانی مجید رستگار و تهیه‌کنندگی حامد بامروت نژاد بودم که از ماه مبارک رمضان در شبکه سه سیما روی آنتن می رود. این سریال روایتگر قصه‌ای درباره طراح سانتریفیوژها است.
او در پاسخ به این سوال که چه برنامه حرفه ای برای سال جدید دارد و قرار است چه کار هایی انجام دهد بیان کرد: در سال جدید وضعیت مشخصی نداریم اما اولین سریالی که در اردیبهشت ماه سال 1401 ساخته می شود اثر جدید مسعود ده نمکی به نام «آزادی مشروط» است که با محوریت طنز درباره فعالیت گروه‌های جهادی، کادر درمان و پرستاران در ایام کرونا و مصائب و شیرینی‌های این دوران روی کار می آید.
رجبی در پاسخ به این سوال که وضعیت تولیدات نمایشی را به عنوان بازیگر چطور ارزیابی می کند خاطرنشان کرد: با ورود کرونا به کشور وضعیت تولیدات نمایشی بسیار ضعیف شده بود و زندگی اهالی تئاتر نیز رو به نابودی بود اما با کم شدن کرونا این تولیدات روبه بهتر شدن رفته اند.
این بازیگر در خصوص این که شبکه نمایش خانگی توانسته است به تلویزیون از لحاظ بالا رفتن کیفیت آثار و پر کار شدن بازیگران کمک کند یا خیر اظهار کرد: بله شبکه نمایش خانگی توانسته به رسانه ملی کمک کند در بسیاری از مواقع که تلویزیون هزینه کافی برای ساخت یک اثر را ندارد شبکه نمایش خانگی این کار را انجام می دهد و این موضوع به نفع رسانه ملی، کادر سازنده، عوامل و بینندگان هم خواهد بود.
بازیگر «پرده نشین» در خصوص تلخ ترین و شیرین ترین اتفاق سال 1400 گفت: تلخ ترین اتفاق سال 1400 از دست دادن بسیاری از همکارانمان در حوزه هنر بود و شیرین ترین اتفاق سال گذشته فروکش کردن کرونا و دسترسی مردم به واکسن بود.
رجبی در خصوص اینکه با توجه به تعطیلی مشاغل و کسب و کار ها در طی دو سال کرونایی و وجود تورم آیا زندگی او از لحاظ اقتصادی تنها از راه تئاتر تامین و مدیریت می شود بیان کرد: من به غیر از بازیگری هیچ کار دیگری ندارم و همواره مشغول این کار بوده و خواهم بود و تنها از این راه کسب درآمد می کنم.
مهران رجبی در پایان و در پاسخ به این سوال که برای سال جدید چه آرزو و سخنی با مدیران این عرصه دارد گفت: امیدوارم که سویه های جدید کرونا فروکش کند و سلامتی به کشور برگردد که اگر این اتفاق رخ دهد تمامی مشاغل از صنف های گوناگون به فعالیت مجدد می رسند و درآمد ها نیز دوبرابر می شود.
انتهای پیام//
بیشتر بخوانید «شهرک» فیلمی است در ستایش سینما پژمان جمشیدی: بازپرس «علف‌زار» یکی از شریف‌ترین کاراکترهایی است که از قوه‌قضاییه در سینمای ایران می‌بینیم لینک کپی شد ارسال به دیگران وبگردی بازیگر سینما و تلویزیون دانشگاه تهران رسوایی فیلم سینمایی گرافیک نوروز عید بازیگر مهران رجبی سال 1401
تمام حقوق برای خبرگزاریبرنامحفوظ است. استفاده از مطالب با ذکر منبع آزاد است
منبع: خبرگزاری برنا
کلیدواژه: بازیگر سینما و تلویزیون دوربین مدرسه کارشناسی گرافیک دانشگاه تهران کارشناسی ارشد بازی فیلم سینمایی فرهنگ و هنر مسعود ده نمکی درمان تئاتر تلویزیون رسانه ملی رسانه کسب و کار تورم درآمد بازیگر سینما و تلویزیون دانشگاه تهران رسوایی فیلم سینمایی گرافیک نوروز عید بازیگر مهران رجبی سال 1401 ماه مبارک رمضان روی آنتن می رود مهران رجبی وضعیت زرد سال جدید فصل دوم سال 1400
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.borna.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری برنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۴۶۷۵۱۱۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
قصه شهرت و پایانش رنگ کهنه‌گی نمی‌گیرد/ ترس و تردیدهای یک ستاره
به گزارش خبرنگار مهر، نمایش «چه کسی جوجه تیغی را کشت» به نویسندگی و کارگردانی بهرام افشاری و بازی افشاری و تینو صالحی تا ۲۱ اردیبهشت ماه در پردیس تئاتر شهرزاد روی صحنه است. این اثر نمایشی که در دور جدید اجراهای خود با استقبال مخاطبان روبه‌رو شده قرار است به زودی در شهر اصفهان نیز اجرا داشته باشد. محدثه واعظی پور منتقد و فعال رسانه ای یادداشتی درباره این اثر نمایشی نوشته و به ویژگی‌های نمایش افشاری که این روزها تبدیل به ستاره پولساز سینما نیز شده، پرداخته است.
در این یادداشت آمده است:
«عشق به بازیگری و دنیای سینما، دستمایه ساخت فیلم‌های مختلف و طرح روایت‌های متنوع بوده است، این عشق سودایی که بسیاری را درگیر و مهمتر از آن سرخورده کرده، موضوع اصلی نمایش «جوجه تیغی» به کارگردانی بهرام افشاری بازیگر تئاتر و سینما بود، نمایشی که بر اساس مونولوگ پیش می‌رفت و افشاری، راوی آن، زندگی شخصی و تجربه‌های خود را با قصه و خیال در هم آمیخته و داستان جوانی شهرستانی را روایت می‌کرد که عشق به بازیگری او را به تهران و پشت صحنه سینما آورده است. اواخر دهه ۹۰، وقتی «جوجه تیغی» روی صحنه رفت، افشاری بازیگر شناخته شده تئاتر بود، اما مثل امروز در سینما محبوب، مشهور و پولساز نبود. آنهایی که نمایش‌های «دیابولیک: رومئو و ژولیت» (آتیلا پسیانی) یا «پاییز» (نادر برهانی مرند) و «دن کاملیو» (کوروش نریمانی) را دیده‌اند، او را به خاطر می‌آورند. بازیگر هم‌نسل نوید محمدزاده و هوتن شکیبا که حضورشان در تئاتر، مژده تولد نسلی تازه را می‌داد. بازیگرانی مستعد که تئاتر، خانه اصلی‌شان بود اما بالاخره کشف شدند و مقابل دوربین رفتند.
افشاری، به خاطر ویژگی‌های ظاهری‌اش اغلب در نقش‌های کمدی و فضاهای طنزآمیز روی صحنه می‌رفت، صدای خوب، قدرتش در بداهه‌گویی و انعطاف بدنی‌اش کمک می‌کرد تا برای خنداندن تماشاگر، دست به هر ترفندی بزند و بازیگر شیرینِ روی صحنه باشد. اگر چه نقش جدی‌اش در «دیابولیک: رومئو و ژولیت» نشان داد می‌تواند سیمای جوان بذله‌گو و طناز را تغییر دهد.
موفقیت «جوجه تیغی» بیش از قصه ساده‌اش، به روایت صمیمی و سرراست افشاری مربوط می‌شد. او که بر متن تسلط کامل داشت، با دستی باز، شوخی می‌کرد، از تماشاگر خنده می‌گرفت و در لحظاتی، احساسات او را درگیر می‌کرد. در فاصله اجرای «جوجه تیغی» تا «چه کسی جوجه تیغی را کشت؟» افشاری، در سینمای ایران چند فیلم کمدی پر سر و صدا و پرفروش بازی کرده است. او در «فسیل» (کریم امینی)، تنها یک کمدین پولساز نیست، بلکه سعی کرده به شخصیت اسی، جوان آس و پاس و ساده‌دل پایین شهری، شیرینی و ملاحت بدهد. از میان انبوه بازیگران کمدی چند سال اخیر، افشاری در «فسیل» طراوتی دارد که اگر خودش مدام آن را در سینمای تجاری خرج نکند، برای تماشاگر دوست داشتنی و تازه است.
طبیعی است که سینمای کمدی، انبوهی نقش مشابه اسی به او پیشنهاد کند، اما مقاومت در برابر دستمزدهای وسوسه‌کننده عمر بازیگری افشاری را تضمین می‌کند. نکته‌ای که به نظر می‌رسد، یکی از دغدغه‌های شکل‌گیری «چه کسی جوجه تیغی را کشت؟» است. در این نمایش، افشاری، مانند «جوجه تیغی» خودش را نقد کرده و در معرض داوری قرار می‌دهد. این رویکرد جسورانه، هوش بازیگری را نشان می‌دهد که فردای حرفه‌اش را در وضعیت سرخوشانه امروز، نمی‌بیند. او در این نمایش، نقش بازیگری را بازی می‌کند که دوره طلایی حرفه‌اش را پشت سرگذاشته و در مسیری که طی کرده، گرفتاری‌های فراوانی داشته است. برای آنکه روایت ملال‌آور نشود، افشاری، بخشی از بار قصه را روی دوش همبازی‌اش تینو صالحی قرار داده است.
تعامل و بده بستان‌های آنها خوب از کار درآمده و ایده ارجاع به گذشته و نمایش «جوجه تیغی» تمهید مناسبی برای رفت و برگشت‌های قصه و انرژی گرفتن از آن نمایش است. «چه کسی ...» متلک‌های سیاسی و تکه‌پراکنی‌های اجتماعی بیشتری نسبت به «جوجه تیغی» دارد، اما همه جذابیت نمایش به خاطر ترسیم این بازجویی و نقد بازی قدرت نیست. «چه کسی ...» باز هم درباره بازیگری است، درباره سودایی که بر خلاف تصویر پرزرق و برق و باشکوهش، می‌تواند ویران کننده باشد و برای بهرامِ نمایش «چه کسی ...» این گونه بوده است. افشاری با پیش کشیدن پای شبکه‌های اجتماعی، نقض حریم خصوصی و مسایلی از این دست، جامعه را نقد و با بازیگرانی که سرنوشتشان، از این طریق، تغییر کرده همدلی می‌کند.
برای افشاری به شهادتِ «چه کسی ...»، دنیای بازیگری هنوز فریبنده و جذاب است. رویاهای او همچنان روی صحنه جان می‌گیرند و مهرش به مردم (مخاطبانش) را آنجا حس می‌کند. او در این نمایش، بیش از آنکه بخواهد نماد هنرمند یا بازیگر ممنوع‌الکار باشد (که هست)، شبیه خودش است، خودش را در مواجهه با ماموران نظارت کننده قرار داده و به جلسه بازجویی خودخواسته‌ای تن داده تا به تماشاگر یادآوری کند، ترس‌ها و تردیدهای یک ستاره، غیرقابل باور نیست.
«چه کسی جوجه تیغی را کشت؟» درباره زوال دوران ستاره‌هاست، درباره ترس از مواجه شدن با جهانی که بازیگر، دیگر در آن شناخته شده و محبوب نیست. تصویری از مواجهه عقل و عشق و جهان پر اضطراب هنرمند، پس از افول جایگاهش. همان طور که «جوجه تیغی» می‌تواند بارها دیده شود و روایتی درباره امروز باشد، «چه کسی ...» هم این ویژگی را دارد، چرا که قصه شهرت و پایان آن رنگ تکرار و کهنه‌گی نمی‌گیرد.
کد خبر 6097465
ببینید | فریادهای تهیهکننده سریالهای خاطرهانگیز رضا عطاران بر سر فرد محکوم در پرونده مرگ مشکوک زهره فکور صبور در صحنه دستگیری!